Η κετογονική δίαιτα είναι hot topic ιδιαίτερα όσον αφορά την απώλεια σωματικού βάρους. Ωστόσο, στο άρθρο αυτό δεν θα βρείτε καμία πληροφορία για την καταλληλόλητα ή αποτελεσματικότητά αυτής της δίαιτας και καμία μαγική συμβουλή! Και αυτό γιατί υπάρχουν τόσοι πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το πως τελικά ένα τέτοιο πρόγραμμα σχεδιάζεται και εφαρμόζεται και για ποιες ομάδες ανθρώπων είναι κατάλληλο που θα ήταν λάθος μου να προτείνω ή να απορρίψω οτιδήποτε σχετικά με αυτή τη δίαιτα, απευθυνόμενη στο ευρύ κοινό.
Ταυτόχρονα, ενώ υπάρχουν ορισμένα δεδομένα μελετών, δεν είναι αρκετά ξεκάθαρα ώστε να καταλήγουν σε κάποια συγκεκριμένη και εγκεκριμένη οδηγία. Η δίαιτα οφείλει να είναι εξατομικευμένη, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τέτοια προγράμματα διατροφής που βασίζονται σε αυστηρούς κανόνες και περιορισμούς.
Η κετογονική δίαιτα βασίζεται σε μία απλή ιδέα: όταν δεν υπάρχει διαθέσιμη γλυκόζη (υδατάνθρακες) στο αίμα ή στις αποθήκες της, ο οργανισμός θα αναγκαστεί να κινητοποιήσει το λίπος για να εξασφαλίσει την απαραίτητη ενέργεια για την λειτουργία του. Ενώ λοιπόν οι υδατάνθρακες συνήθως αποτελούν το 50% των μακροθρεπτικών συστατικών στη δίαιτα, τελικά, υιοθετείται μία διατροφή που βασίζεται στις πρωτεΐνες και τα λιπαρά με ελάχιστα ποσά υδατανθράκων.
Η διατροφή αυτή χρησιμοποιείται με επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια σε παιδιά που πάσχουν από επιληψία με στόχο την μείωση των επεισοδίων επιληπτικών κρίσεων. Αυτό επιτυγχάνεται λόγω του γεγονότος ότι η διατροφή αυτή, μιμείται μεταβολικά την κατάσταση ασιτίας. Όπως ήταν φυσικό βρέθηκε κάποιος (Dr. Atkins) που παρουσίασε την εν λόγο δίαιτα στο ευρύ κοινό με στόχο την απώλεια σωματικού βάρους. Και πράγματι, συνήθως επιτυγχάνεται σημαντική απώλεια κιλών όμως σε βάθος χρόνου το αποτέλεσμα είναι μη διατηρήσιμο και η διαφορά φαίνεται πως δεν είναι σημαντική. Επιπρόσθετα, υπάρχουν ενδείξεις ότι μία τέτοια δίαιτα μπορεί να βελτιώσει την διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου δύο.
Σε κάθε περίπτωση η συμβουλή ενός διαιτολόγου αλλά και γιατρού, ειδικά αν υπάρχει συν νοσηρότητα, είναι απαραίτητη. Οι δικοί μου ενδοιασμοί βασίζονται στο ότι εξορισμού, οι κετογονικές δίαιτες επιτρέπουν την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λιπαρών, και αν δεν είναι σχεδιασμένες από κάποιον ειδικό, επιτρέπουν ελεύθερη κατανάλωση λίπους, οποιασδήποτε ποιότητας. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο θα βρείτε παραδείγματα τέτοιων διαιτολογίων που προτείνουν για πρωινό τηγανιτά αβγά με μπέικον, και χοιρινά παιδάκια και hot dog ως κυρίως γεύμα. Είναι καλύτερα λοιπόν, με μοναδικό στόχο την απώλεια βάρους, να καταναλώνουμε ανεξέλεγκτα προϊόντα αυξημένων λιπαρών, την ίδια στιγμή που όλοι οι παγκόσμιοι οργανισμοί θέτουν αυστηρούς περιορισμούς στην κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών με κύριο γνώμονα την καρδιαγγειακή υγεία;
Το πρόβλημα ξεκινάει από το ότι εκτιμούμε την ποσότητα εις βάρος της ποιότητας. Προγράμματα που προσφέρουν ελεύθερη κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων συγκεκριμένων ομάδων τροφίμων γίνονται εξαιρετικά δημοφιλή. Παρόλα αυτά, δύσκολα μπορούμε να ξεγελάσουμε τον οργανισμό μας και η λύση σίγουρα δεν βρίσκεται σε μαγικές συνταγές.